24 uur lang waren we op Maasvlakte 2 en wat was het een avontuur. We zijn gezandstraald, weggewaaid, omver geblazen. We hebben ons verbaasd, verwonderd. We hebben hard gewerkt, ja afgezien en met harde wind gefietst, gevaren en de tenten opgezet. Gelukkig waren er warme dekentjes, warme woorden en warme koffie. We zagen megaschepen, zeehonden en 200 kitesurfers. Er waren gedichten, er was toneel en er was de reddingsbrigade die ons sterke verhalen en hout voor ons kampvuur bracht. Er was.
We kunnen nog wel veel meer vertellen, maar we laten de beelden voor zich spreken. Zondagochtend werden we in ieder geval wakker in een tent op het strand. Daar hadden we het allemaal voor gedaan. Onze beloning voor een dag hard waaien op zaterdag: de zee was spiegelglad, de wind was geluwd tot een zacht zeebriesje en toen we met yoga met de ogen dicht een laatste meditatie deden, voelden we ineens de zon op onze kruinen. Het was al met al onvergetelijk.
Reactie schrijven